Yellowstone

Na een niet al te lange nacht bij de Devils Tower zijn we met de TomTom in de leiding doorgereden naar Cody, om de volgende ochtend lekker bijtijds in het park te zijn en hopelijk een campingplekje te bemachtigen. Ondanks dat de navigatie de borden langs de weg tegensprak (“Highway 16 – The most scenic route to Yellowstone.”), hebben we deze toch maar gevolgd. Dit had een mooie route door Big Horn National Forest tot gevolg, met de meest prachtige bergen en landschappen. Helaas zijn we op het laatste stukje over “Lane 5½” in the middle of nowhere gestuurd. Dit was nog een stevige tien kilometer over onverharde wegen (niet aan het verhuurstation vertellen) die de hele tijd heuvel op en -af gingen. De locals rijden er allemaal 40+ mph, maar wij hebben het op een slakkengangetje gedaan. Die onverharde wegen zijn niet voor ons!
Na nog gauw wat voorraden in te slaan bij de lokale Walmart en een diner te halen bij de Subway zijn we naar bed gegaan. De wekker zou vroeg staan de volgende ochtend.
Uiteindelijk zijn we wel wat eerder dan gebruikelijk vertrokken, maar niet vroeg genoeg om nog een camping te bemachtigen in het park. Mounya had al op de website van Yellowstone gezien hoe laat de meeste campings vollopen en dat is bij sommige al om 7:00 ’s ochtends. Daar gaan wij niet aan beginnen hoor.
Vanuit Cody was het nog een uurtje sturen naar Yellowstone. Daar aangekomen konden we voor een schamele $ 30 een week lang door het park crossen. Ons eerste doel was uiteraard het bezoekerscentrum, even wat informatie opvragen over de campings en een kaartje halen van het park. Vlak na de entree, “CAUTION – WILDLIFE ON ROADWAYS”, kwamen we het eerste wild al tegen. Er liep een bison op zijn dooie gemak over de weg. Links een afgrond en rechts een steile helling, wat het beest daar deed is ons een raadsel. Een paar kilometer verderop kwam er uit de dichte begroeiing een enorme Wapiti (op één na grootste hertensoort) oversteken.
Aangekomen bij het bezoekerscentrum waren we inderdaad al te laat voor de meeste campings in het park, volgens een vriendelijke medewerkster van het park was het wel mogelijk om bij elke camping even te stoppen en te vragen of er annuleringen waren. Anders zouden we aan de westkant van het park het meeste kans maken op een vrij plekje op een camping.
Met Yellowstone Lake aan onze linkerkant zijn we richting het zuidwesten gereden over de “Yellowstone Loop”, met als doel om via Old Faithful aan de westkant het park weer te kunnen verlaten. Onderweg hebben we korte en lange stukjes gereden, bij bijna iedere “pullout” zijn wij wel even gestopt om van de omgeving te genieten. Vanaf de weg waren er langs het meer bijvoorbeeld hot springs te zien, een heel gek gezicht om aan de rand van een meer stoom op te zien stijgen. Buiten de hot springs zijn ook de enorme bergen en de rotsformaties die zij hebben gecreëerd prachtig om te zien. Het landschap is zo gevarieerd, van groene bomen tot kale plekken met alleen gras en uitgebrande bomen. Wat normaal gesproken een ritje zou zijn van een uur heeft ons bijna de hele dag gekost met als hoogtepunt de uitbarsting van Old Faithful. Toen we de parkeerplaats (met ijs!) op kwamen rijden stond het al bijna vol en we hoefden dan ook niet lang te wachten. We hadden zo heel veel geluk, met een beetje pech sta je anderhalf uur te wachten.
Vol afwachting stonden we met een heleboel mensen te kijken naar Old Faithful. Zo nu en dan begon hij een beetje te sputteren en hoorde je overal “aaah”. Na een paar keer goed sputteren, met elke keer een paar minuten ertussen begon hij dan echt uit te barsten. Het water spoot metershoog de lucht in voor bijna vier minuten lang. Voor hij volledig klaar was met uitbarsten gingen de meeste Amerikanen alweer terug naar de pickups om niet in de file te hoeven staan om de parkeerplaats af te komen. Wij zijn nog even binnen wezen kijken bij het informatiecentrum voordat ook wij onze weg weer zouden vervolgen.
Langs de Madison river zijn we richting de KOA West Yellowstone gereden waar we gelukkig nog een plekje konden bemachtigen. Deze bleken een binnenzwembad met hot tub te hebben, dus daar moesten we wel even een kijkje nemen. Na een dip in het koude water hebben we even lekker opgewarmd in de hot tub en zijn we weer richting de camper gegaan. Omdat we naast het minigolf-veldje geparkeerd stonden hebben we dat ook nog maar even geprobeerd. Na bij sommige “holes” meer dan twintig slagen te hebben gemaakt heeft Ted verloren. ’s Avonds nog even de barbecue aangestoken en voldaan naar bed.
De volgende dag zouden we terug in Yellowstone een wandeling gaan maken over één van de trails die we op internet hadden gevonden: Clear Lake Trail, deze was relatief makkelijk en maar een paar kilometer. Op het heetst van de dag zijn we vertroken met een rugzak vol (EHBO-doos, water en veel te snaaien, zonnebrand en DEET). Op de parkeerplaats begon het avontuur al, in de verte stond een bizon te grazen en even later kwam er nog een wapiti bij. Gelijk met ons vertrok een park ranger met zijn oranje koffertje. Even verderop kwamen we hem weer tegen bij een groep wandelaars waarvan er één oververhit was geraakt, dit beloofde veel goeds voor onze reis! Een korte tijd later begon de zon ons ook wel te raken, hoewel er slechts 16 graden was voorspeld voelde het meer als 30.
Even verderop was dan ons doel: Clear Lake, een hot spring die niet met de auto te bereiken is. Buiten vier andere wandelaars was het er dan ook eindelijk écht rustig, we hebben dan ook even op een boomstam naar het meer zitten kijken. Eigenlijk zouden we nu teruggaan, maar de omgeving was té mooi en we besloten dan ook om nog een klein stukje door te lopen. Voor we het doorhadden waren we bij Lily Pad Lake, we konden vanaf hier dezelfde route terug óf een iets langere route door de Yellowstone Canyon doen. We zijn dus door deze kloof teruggegaan, hier kregen wij een prachtig uitzicht voorgeschoteld op de kloof en de twee watervallen (Upper en Lower Falls). Het pad was hier vele malen steiler dan de “backcountry trail” die we hiervoor hadden gelopen. We kwamen dan ook niet meer even snel vooruit en zijn door alle mooie overzichten die we kregen erg lang weggeweest. Drie uur later stonden we weer bij de camper.
We zijn nu langs de andere kant de Yellowstone Loop overgereden richting de Mammoth Hot Springs. Al na een paar kilometer was er een enorme opstopping op de weg. Omdat wij niet verder konden vroegen we aan een vrouw die onderweg terug naar de auto was, wat er te zien was, zij wees ons op een moederbeer met twee jongen die in de verte in een boom zaten. Die grote camper konden we daar helaas niet kwijt en dus na een korte blik (en een foto) zijn we weer doorgereden. Na een aantal stops om de omgeving weer te bewonderen, de riviertjes, valleien en bergen, zagen we weer een enorme opstopping. Gelukkig was hier een parkeerplaats nabij, we hebben de camper weggezet en zijn gaan kijken. Even verderop was wederom een moederbeer met twee jongen die in de weide aan het spelen waren. De beren leken niet onder de indruk van de tientallen mensen die een glimp van ze probeerden op te vangen en gingen gewoon door met waar zij mee bezig waren. Langzaamaan kwamen zij dichter bij de weg en uiteraard ging de massa richting de beer… Hierop greep gelukkig een parkwachter in: “This is the time when we start moving away from the bear”, waarna iedereen weer gedwee op veilige afstand bleef. Wij besloten hierop terug te gaan naar de camper en verder te rijden. Dit bracht ons langs de weg die de beer over wilde steken en de mensenmassa blokkeerde ons pad, waarop dezelfde parkwachter vroeg of we alsjeblieft de camper verderop neer konden zetten als we wilden kijken. Gelukkig stond er verderop een andere wachter die ons netjes doorwuifde, waarop wij onze weg rustig konden vervolgen. Nog geen vijf minuten later, nog helemaal onder de indruk van de beren, stonden we weer stil. Dit keer kwamen er twee beren over de weg. Deze beren kwamen uit de dichte begroeiing en niemand had deze nog gezien, we stonden er dan ook met ons neus bovenop! Na de beren veilig te laten oversteken reden we rustig verder.
Bij Fort Yellowstone aangekomen stond het hele dorpje vol met wapiti’s met jongen. Op de kleine grasveldjes tussen de gebouwen lagen zij in de zon of waren ze aan het grazen. Wij reden iets door, naar de Mammoth Hot Springs. Hier hebben wij het kortste paadje gelopen wat er langs liep, omdat we beiden op waren na onze lange wandeling eerder deze dag. We hebben de camper omgedraaid en zijn Yellowstone uit gereden. Bij de North Entrance-boog hebben we nog een paar foto’s geschoten, van zowel de boog als onszelf als van de wapiti’s die ook hier rustig aan het grazen waren.
Uitgeput zijn we richting het noorden gereden, richting onze volgende bestemming Banff, maar eerst lekker slapen bij de eerste camping die we konden vinden. Dit werd in Livingston, aan de Yellowstone River.